Logopeda i Neurologopeda – wspierają w kształtowaniu prawidłowej mowy

Mowa odgrywa w życiu każdego człowieka jedną z najważniejszych ról. Dzięki niej porozumiewamy się z ludźmi, wyrażamy swoje potrzeby, pragnienia, wygłaszamy opinie, informujemy o naszych uczuciach i stanie zdrowia. Niestety bardzo często u dzieci występują zaburzenia mowy. Wówczas potrzebna jest pomoc logopedy.

Dziś opowiem Wam o pracy logopedy i neurologopedy. Wyjaśnię, czym różnią się te dwie specjalizacje i w jaki sposób pomagają dzieciom w kształtowaniu prawidłowej mowy.

Logopeda

Logopeda diagnozuje, a następnie leczy wady wymowy. Wspiera dzieci w tej nauce oraz udziela wskazówek rodzicom, jak należy postępować w domu, aby osiągnąć dobre efekty. Pomaga również w przypadkach różnych barier w komunikacji, które nierzadko zaburzają rozwój intelektualny, społeczny i emocjonalny dziecka w każdym wieku.

Często pytacie, kiedy należy udać się z dzieckiem do logopedy.

Jedną z pierwszych nieprawidłowości, jakie rodzic może zaobserwować u swojego dziecka, już około 7. miesiąca życia, jest to, że nie gaworzy. Warto również zwrócić uwagę, w jaki sposób pije z butelki, ponieważ nieprawidłowy chwyt może być spowodowany skróconym wędzidełkiem pod językiem (wówczas wymaga to chirurgicznej interwencji). Dziecko może być niespokojne i rozdrażnione, a jego rozwój psychomotoryczny i emocjonalny przebiega wolniej niż u rówieśników.

U starszych dzieci, niepokojące mogą być takie objawy:

  • 2-letnie dziecko nie wypowiada pojedynczych wyrazów i sylab,
  • 2-letnie dziecko wsuwa język w trakcie wymowy głosek: t, d, n, l, nie artykułuje głosek dźwięcznych lub zastępuje określoną głoskę inną (np. mówi tot zamiast kot),
  • 3-letnie dziecko ma ubogi zasób słownictwa i mówi bardzo niewyraźnie i nie wypowiada prostych zdań,
  • 4-letnie dziecko zastępuje głoski syczące ciszącymi, zamiast r mówi j.

Obecnie w większości przedszkoli i szkół pracują logopedzi, którzy pomogą wykryć i zdiagnozować problemy dziecka. Logopeda wówczas skieruje dziecko do uczestnictwa w programie Wczesnego Wspomagania Rozwoju, gdzie przez kolejne lata będzie korygować tę wadę wymowy.

W obrębie tej dziedziny pedagogiki wykształciła się dodatkowa specjalizacja – neurologopedia.

Neurologopeda

Neurologopeda jest specjalistą zajmującym się diagnozą oraz terapią zaburzeń mowy i komunikacji pochodzenia neurologicznego. W swojej pracy zajmuje się rehabilitacją dzieci z uszkodzeniami i dysfunkcjami ośrodkowego układu nerwowego, z opóźnionym rozwojem mowy, zaburzeniami mowy i komunikacji.

Do neurologopedy warto udać się, gdy:

  • dziecko jest w grupy ryzyka, tzn. ciąża nie przebiegała prawidłowo, dziecko jest wcześniakiem,
  • ma zdiagnozowane bądź występuje podejrzenie zaburzeń ze spektrum autyzmu, afazję, zespół Aspergera, zaburzenia neurologiczne, wady genetyczne,
  • dziecko ma problemy z jedzeniem, odmawia przyjmowania pokarmów o konkretnej konsystencji,
  • ma zawsze uchyloną buzię, nie oddycha przez nos i nadmiernie się ślini,
  • nie mówi, mimo że już powinno, nie kontaktuje się z otoczeniem, nie reaguje na swoje imię.

Podczas diagnostyki i późniejszej terapii neurologopeda bada nie tylko relację między układem nerwowym a aparatem mowy. Analizie poddaje się również wiotkość żuchwy, napięcie mięśni aparatu mowy oraz prawidłowość sposobu, w jaki dziecko oddycha.
Neurologopeda ocenia aktywność dziecka podczas posługiwania się mową oraz jak ją rozumie. Dla dokładnej diagnozy stosuje się testy tworzone przez ekspertów, a także bierze pod uwagę obserwacje poczynione przez rodziców lub osoby z otoczenia.

Niezależnie od tego, czy dziecko będzie uczęszczało na zajęcia do logopedy, czy neurologopedy plan zajęć opracowywany jest indywidualnie. Zajęcia mają zazwyczaj określony przebieg, który ustalony jest wcześniej przez specjalistę. Terapię należy dokładnie planować, a rodzaj ćwiczeń i charakter pracy ściśle dostosowany jest do zaburzeń, z jakimi na terapię przyszło dziecko.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to top