Problemy wychowawcze mniejsze lub większe ze swoim dzieckiem ma prawie każdy rodzic. Na różnych etapach życia, nasze dzieci demonstrują w różnym nasileniu swoją odrębność. Rodzice często nie wiedzą jak postępować z dzieckiem, dlatego z pomocą przychodzi psycholog dziecięcy.
Na wstępie chcę Wam powiedzieć, że wizyta u psychologa, to nie jest wstyd, ani wydarzenie, o którym nie można mówić. Wręcz odwrotnie – wizyta u specjalisty to objaw dojrzałości i miłości do dziecka. Zdaję sobie sprawę, że w naszym świecie ludzie, którzy mówią otwarcie, że korzystają z pomocy psychologa, w niektórych środowiskach są wytykani palcami. To stereotyp, z którym należy walczyć i nie poddawać się opinii tych, którzy nas nie znają i nie wiedzą nic o naszej sytuacji życiowej.
Kim jest psycholog dziecięcy?
Psycholog dziecięcy, jak sama nazwa wskazuje, pracuje przede wszystkim z dziećmi i z rodziną małego pacjenta. To specjalista, posiadający bardzo szeroką wiedzę i umiejętności z zakresu pracy z dzieckiem. Psycholog pomaga rodzicom rozwiązać problemy wychowawcze z dziećmi oraz dzieciom – problemy edukacyjne, związane z nauką, jak i terapeutyczne – związane z emocjami i umiejętnościami radzenia sobie z nimi.
Z jakimi problemami można pójść do psychologa dziecięcego?
Najprościej mówiąc – ze wszystkimi, które dotyczą dzieci. Jeśli zauważacie jakiekolwiek problemy rozwojowe, emocjonalne, wychowawcze albo problemy w przedszkolu, czy szkole – możecie udać się na rozmowę z psychologiem.
W ramach programu Wczesnego Wspomagania Rozwoju, dziecko i jego rodzice mogą spotykać się ze specjalistą i rozwiązywać wszystkie, niepokojące problemy. Pomoc psychologa może być potrzebna w sytuacji, np. moczenia nocnego dziecka, wyjazdu rodzica do pracy za granicą, dużych zmian życiowych, na które dziecko nie jest przygotowane. Psycholog dziecięcy często prowadzi też zajęcia edukacyjne, wyrównujące poziom umiejętności dzieci. Często są to zajęcia dotyczące emocji, często trudnych przeżyć i sposobów radzenia sobie z nimi.
Spotkanie z psychologiem dziecięcym
Zwykle pierwsze spotkanie odbywa się bez dzieci, aby rodzice mogli swobodnie rozmawiać z psychologiem o problemach, z którymi przychodzą. Z pewnością psycholog zapyta o kwestie dotyczące rozwoju dziecka od poczęcia do chwili obecnej. Warto sobie przypomnieć, kiedy stawiało pierwsze kroki, a kiedy zaczęło mówić – wszystkie kroki milowe w jego rozwoju. Wśród tych pytań pojawią się także dotyczące stanu zdrowia, czy dziecko miało jakieś urazy, czy choruje, czy jest alergikiem, czy zażywa jakieś leki. Psycholog zapyta o wiele ważnych spraw, dlatego dobrze jest spisać najważniejsze informacje na kartce, żeby niczego nie zapomnieć w trakcie rozmowy, która dla rodzica również jest bardzo stresująca.
Po zebraniu wnikliwego wywiadu psycholog rozpisze cele i ustali metody pracy z dzieckiem. Kolejne spotkanie będzie się odbywać razem z dzieckiem. Psycholog będzie nawiązywał z dzieckiem kontakt, zaprosi je do wspólnej zabawy. W zależności od sposobu pracy może również na tym pierwszym spotkaniu przeprowadzić testy diagnostyczne.
W zależności od złożoności sprawy, z którą rodzice przychodzą, psycholog może zaproponować kilka spotkań, może również polecić zapisanie dziecka na zajęcia terapeutyczne, np. logopedyczne. Rodzice dostaną również wskazówki, jak pracować z dzieckiem w domu.
Po pewnym okresie pracy, na spotkaniu z rodzicami, psycholog podsumuje wspólne działania. Będzie to dobra okazja do zastanowienia się nad skutecznością zaproponowanych rozwiązań i metod pracy, a jeśli zajdzie potrzeba zostaną zaproponowane nowe rozwiązania.
Nie oczekujcie, że terapia przyniesie rezultaty po jednym, czy dwóch spotkaniach. Czasem jest to proces, który trwa bardzo długo. Udział rodziców jest kluczowy, ponieważ praca na zajęciach to jedno, a praca w domu to drugie. Dopiero połączone dają pożądane efekty.
