Mikropolaryzacja jest metodą nieinwazyjnego stymulowania mózgu, którą stosuje się w terapii chorych z różnego typu dysfunkcjami neurologicznymi i uszkodzeniami mózgu. Ta nowoczesna metoda terapii przywraca tkankom nerwowym utracone właściwości, polepsza stan tkanki nerwowej i funkcjonowanie mózgu. Zapraszam do przeczytania tekstu o mikropolaryzacji mózgu.
Mikropolaryzację stworzyli naukowcy z Instytutu Mózgu Rosyjskiej Akademii Nauk w Sankt Petersburgu. Po raz pierwszy została zaprezentowana światu w 2009 roku przez profesora Aleksieja M. Szeliakina. Polega ona na stymulacji mózgu prądem stałym.
Wskazania do terapii tDCS
Przezczaszkowa stymulacja mózgu prądem stałym (transcranial direct current stimulation – tDCS), zwana mikropolaryzacją, jest nieinwazyjną metodą służącą poprawie funkcjonowania poznawczego, tj. pamięci, myślenia, uwagi, oraz poprawie funkcji ruchowych i percepcyjnych. Wspomaga oraz optymalizuje leczenie chorych z zaburzeniami psychicznymi i neurologicznymi.
Istnieje wiele wskazań do zastosowania mikropolaryzacji mózgu metodą tDCS. Decyzję o kwalifikacji do metody podejmuje neurolog. Wśród wskazań można wymienić m.in.:
- udary mózgu,
- afazję,
- migrenę,
- dystonię,
- urazy czaszkowo-mózgowe z deficytem neurologicznym,
- ból przewlekły,
- mózgowe porażenie dziecięce,
- autyzm,
- padaczkę lekooporną,
- dysfunkcje pamięci,
- choroby zwyrodnieniowe mózgu (choroba Parkinsona, choroba Alzheimera),
- opóźniony rozwój mowy,
- trudności szkolne,
- tiki,
- zaburzenia psychoemocjonalne i psychosomatyczne,
- uzależnienia.
Jak wygląda zabieg mikropolaryzacji mózgu?
Cykl terapeutyczny polega na dziesięciu codziennych sesjach stymulujących. Ważne, aby nie było dłuższej przerwy niż 2-dniowa. Mózg poddawany jest od kilku do kilkunastominutowej stymulacji prądem stałym, która odbywa się o stałej porze dnia (co 24 godziny).
Podczas podpięcia zaleca się wykonywanie aktywności przyjemnych dla pacjenta, a neurorehabilitacja powinna odbyć się w czasie do 2 godzin po stymulacji prądem.
Efekty obserwuje się po około 1-2 miesiącach po zakończonej serii zabiegów stymulujących. W celu uzyskania lepszych rezultatów zaleca się powtórzenie zabiegu. W tym czasie powinna być prowadzona systematyczna neurorehabilitacja.
Jakie korzyści daje terapia mikropolaryzacji mózgu?
- Zastosowanie tDCS u pacjentów z zaburzeniami logopedycznymi zaowocowało pojawieniem się nowych dźwięków oraz słów, następowała poprawa czy też zrozumienie skierowanej mowy. Połączenie mikropolaryzacji z terapią logopedyczną przyspieszało proces poprawy zaburzeń mowy nawet 2-3 krotnie.
- U pacjentów z zaburzeniami ruchowymi terapia zaowocowała normalizacją napięcia mięśni, zwiększenia ilości ruchów, zmniejszeniem wyrazistości zarówno patologicznych odruchów postawy, jak i hiperkinezy, nabyciem nowych prawidłowych nawyków ruchowych tj. sprawne ręce, pełzanie, siedzenie, stanie, chodzenie.
- Mikropolaryzacja również poprawia ostrość wzroku, rozszerzenie pól widzenia na 5-10 stopni, zmniejsza oczopląs, a także kąt zeza o 5 stopni.
- Dzięki zabiegom tDCS odnotowano zmniejszenie napadów drgawkowych od 2 do 10 razy, porównując ze wskaźnikami wyjściowymi, jak również zwiększenie odstępów czasowych między atakami.
- Na podstawie wyników badań tomografii komputerowej u pacjentów z ostrymi ogniskowymi porażeniami mózgu stwierdzono brak narastania przejawów obrzęku mózgu, stabilizację strefy przejściowej, a także szybsze uzdrowienie ogniska uszkodzenia.
Zabieg mikropolaryzacji jest nieinwazyjny, na co mamy wiele badań naukowych i całkowicie bezbolesny dla pacjentów.
